Sneg na lunnom pole
Zametal sledy,
Volki toropili polnoch', to byla ih noch'.
Chertovy kolesa
Nas zvezdami nesli,
Nebom kruzhila snezhnaja doch'.
Chudu doverjali,
Verili bede,
Videli, kak bosikom po sugrobam shli oblaka.
Luch celovali
Utrennej zvezde,
Da u berez v moroz prosili moloka.
Sladko da nedolgo
Po dushe guljat',
Lipkim otvarom noch' opoila veschie sny.
Krov' zamutila
Chertova mat',
Da otpustila petljat' do vesny.
No golovu shal'nuju
Pulej ne spasti,
V'juga zatjanet zharkuju ranu belym rubcom.
Na udachu besu
Spinu ne kresti,
Podmigni da spljun', kol' uznal v lico.
Liho na potehe,
Svistopljas v petle,
Rvi iz pod reber serdce, na radost' stae voron.
Telo na plahe
Da ten' na metle
Da pod dugoj zolotoj perezvon.
Kto za chto v otvete,
S tem i prozhivet,
Vremja pokazhet kto chego stoil v e'toj purge.
Kto tam na tom svete
Kruzhit horovod,
Ob"jasnit v moment palec na kurke.
|
English 
Deutsch 
Italiano 
Español 
Russian 
