Nu, vot i povstrechalis' snova my s toboj,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
I ja uzhe ne ta, i ty sovsem sedoj,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
No vnov', kak mnogo let nazad,
Ja vizhu tvoj veselyj vzgljad,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Vsego ty v e'toj zhizni povidal,
V ogne gorel, tovarischej terjal,
Byla doroga neprosta - to kamenista, to kruta,
No ne schadil ty serdca nikogda!
V boju i na piru my oba gorjachi,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Ty na menja v pylu naprasno ne vorchi,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Mol, snova ja ne to noshu,
Ne tak hozhu, ne tak gljazhu,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Ne v e'tom delo - ta odezhda il' ne ta,
Byla 6 nadezhda, i byla 6 dusha chista.
Ty vspomni sam, kakim ty byl,
Kak preziral i kak ljubil,
Kak bezogljadno ty poroju zhil!
Otec moj, kak i ty, proshel cherez vojnu,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
On bol'she zhizni vsej ljubil svoju stranu,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Mne govorili - byl on smel,
A kak pljasal on, kak on pel,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Ta rana staraja ego podsteregla -
Uzh net ego, takie vot dela.
On prikazal mne dolgo zhit',
Smejat'sja, pet' i ne tuzhit',
S toboj, Ivan Ivanovich, druzhit'!
Segodnja my druzej ljubimyh soberem,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
Segodnja my vse pesni luchshie spoem,
Ivan Ivanych, Ivan Ivanych!
|
English 
Deutsch 
Italiano 
Español 
Russian 
