V kraju, gde surovye zimy
I zelen' bolotnoj travy
Dvorec arhitektor Trezini
Postavil u kraja Nevy.
Plyvet smolokurennyj zapah,
Kruzhitsja dubovyj listok.
Poldjuzhiny okon na zapad,
Poldjuzhiny - na vostok.
Zemnye konchajutsja tropy
U seryh morej na kraju.
To Azija zdes', to Evropa
Diktuet pogodu svoju.
To liven' baltijskij vnezapen,
To veter sibirskij zhestok,
Poldjuzhiny okon na zapad,
Poldjuzhiny - na vostok.
Ne v e'toj li samoj svjazi my
Vot tak s toj pory i zhivem,
Kak nam arhitektor Trezini
Postavil sej kamennyj dom.
To vnov' orudijnye zalpy,
To novyj zelenyj rostok,
Poldjuzhiny okon na zapad,
Poldjuzhiny - na vostok.
Pokuda my ne pozabyli,
Kak byl arhitektor tolkov,
Poka zolochenye shpili
Nesut parusa oblakov.
Plyvet nash korablik puzatyj,
Poputnyj pojmav veterok,
Poldjuzhiny okon na zapad,
Poldjuzhiny - na vostok.
|
English 
Deutsch 
Italiano 
Español 
Russian 
